Zdarzyło mi się nie raz widzieć w komentarzach różnych ludzi, którzy przewinęli się przez blogi wypowiedzi na temat doktryny państwa Polskiego. Były to komentarze zazwyczaj bardzo entuzjastyczne, skierowane do ogółu odwiedzających blogi, bardzo ogólne, dotyczące rozważań i sposobu realizacji doktryny. Przede wszystkim mam tu na myśli twierdzenia, że Coryllus wymyśli nam doktrynę, że jego pisanie do doktryny państwa Polskiego doprowadzi, oraz, że dzięki temu blogowi i książkom kliniki |Języka uda nam się zdefiniować doktrynę Polski. Ba! Niektórzy nawet byli przekonani, że to miejsce będzie początkiem tej doktryny(no bo w końcu nawigatorzy, a więc ludzie nieprzeciętni, jak u Johna Dee).

Otóż niestety, ale nie uda się tego zrobić. My, wszyscy tutaj możemy jedynie narysować jakiś jej cień, jakiś szkic, nakreślić zarys jej ramówki, nie znając jednocześnie wielkości tego obrazu. Doktryna państwa jest zbyt poważną sprawą dla blogerów, pisarzy, dziennikarzy, publicystów, profesorów itd., bo żeby doktryna państwa powstała musi być współpraca. Musi istnieć sieć nieformalnych, ale silnych nici porozumień, dobrym tego przykładem na mikro skalę była wizyta Coryllusa w rodzinnym mieście. Jest takie angielskie słowo (nomen omen) BOND. Jest też polskie:solidarność(nie mam oczywiście na myśli związku zawodowego) Nie da się stworzyć doktryny bez tego. 

Co zatem możemy zrobić? Jaki cel ma pisanie o doktrynie, skoro nie da się jej stworzyć, ani tym bardziej wcielić w życie? Możemy się poznać i porozumiewać. A to już jest dobry początek do stworzenia pewnych relacji, które potem mogą się rozwinąć. Możemy wymieniać się informacjami,   wprawdzie nie twarzą w twarz, ale możemy się dowiadywać różnych przydatnych informacji. Możemy się dowiedzieć czegoś nowego, a wiedza to bezcenny skarb, jej brak to grzech. przy okazji pozostaje funkcja rozrywkowa. Pozostaje też nadzieja, że kiedyś całą naszą dyskusje w blogach i książkach o doktrynie ktoś kiedyś w Polsce wykorzysta do dobrych celów. 

Kiedyś w Białymstoku poznałem pewnego czytelnika bloga „BJN” i zeszło się nam na program „Kościół, Szkoła, Strzelnica”, no więc tłumaczyłem mu, że ta strzelnica to takie miejsce, gdzie nie chodzi o to żeby uprawiać sport, ale przede wszystkim elitarny klub, w którym będzie kwitnąć życie Towarzyskie, bo brakuje nam w Polsce takiego miejsca, gdzie można spotkać się wspólnie i pogadać. A oto i nasza Szkoła-Strzelnica, gdzie są sami swoi.

Drogę do Kościoła każdy zna.

---

tagi: kościół  doktryna  blog 

	beczka
	17 października 2017 20:55

18     1724    15 zaloguj sie by polubić